to mi nie przeszkadza

См. также в других словарях:

• nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

• przeszkadzać — ndk I, przeszkadzaćam, przeszkadzaćasz, przeszkadzaćają, przeszkadzaćaj, przeszkadzaćał przeszkodzić dk VIa, przeszkadzaćdzę, przeszkadzaćdzisz, przeszkadzaćszkodź, przeszkadzaćdził «być przeszkodą, zawadą; utrudniać, uniemożliwiać, udaremniać… …   Słownik języka polskiego

• przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… …   Słownik języka polskiego

• podpierać — ściany a) «stać pod ścianą, nie biorąc udziału w zabawie»: – Nie znoszę, jak faceci podpierają ściany. – Przeszkadza ci? – Przeszkadza. Po to się przychodzi na zabawę, żeby się bawić i tańczyć, a nie podpierać ściany. S. Kowalewski, Okna. b) «o… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… …   Słownik języka polskiego

• stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

• przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… …   Słownik języka polskiego

• szkodzić — ndk VIa, szkodzićdzę, szkodzićdzisz, szkodź, szkodzićdził «wyrządzać, przynosić, robić komuś, czemuś szkodę (materialną, moralną), powodować uszczerbek w czymś; być szkodliwym dla kogoś, dla czegoś» Szkodzić sobie, rodzinie, ludziom. Szkodzić… …   Słownik języka polskiego

• zebrać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć …   Słownik frazeologiczny

• zbierać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć …   Słownik frazeologiczny